Diş eti ile birlikte periodonsiyum yani dişleri çevreleyen destek dokularında etkilendiği durumlar “periodontitis” olarak tanımlanır.
Dişi çevreleyen destek dokuların enfeksiyonu ve yıkımı ile karakterize en sık görülen periodontitis tipidir. Sırasıyla diş eti, diş etini dişe bağlayan ile diş kökünü diş kemiğine bağlayan lifler ve diş kemiği eriyerek cep meydana gelir. Diş eti altındaki kök yüzeyi üzerinde dental plak ve diş taşları oluşur. Aynı zamanda cep boşluğu içinde bakteriler ve yiyecek artıkları birikerek bu enfeksiyonun daha derin dokulara ilerlemesine ve dişin kemik desteğinin azalmasına neden olur.
Başlıca belirtileri; koyu kırmızı, morumsu diş eti rengi, diş eti çekilmesi/büyümesi, dişlerde aralanma, uzama, dönme, sallanma, fonksiyon bozukluğu, dişler arasına ve cepler içine yiyecek artıklarının dolması, abse oluşumu, ağız kokusu, estetik bozukluk olarak sıralanabilir.
Erişkin yaştaki bireylerin çoğunda mevcuttur. Çok yavaş ilerler, belirtileri geç ve zor fark edilir veya normal zannedilerek önemsenmeyebilir. Bu nedenle bazen tedavide geç kalınabilir.
Başlangıç ve orta düzeydeki kronik periodontitis cerrahi olmayan yöntemlerle tedavi edilirken, ileri düzeydeki kronik periodontitis ilave cerrahi yöntemlerle tedavi edilebilmektedir. Diyabet gibi bazi sistemik hastalıklar ve bağışıklık sistemini etkileyen hastalıklar, stres ve sigara gibi faktörler kronik periodontitisin şiddetini ve tedaviye verdiği yanıtı etkiler.
Yanıt Bırak