Çocuklukta en çok rastlanan dişeti hastalığıdır. Dişetinde, kronik bir iltihabın renk, hacım, kıvam ve yüzey yapısı bakımından bütün karakteristik değişiklikleri vardır. Bu değişikliklerin üzerine ateş kırmızısı özel bir renkte çoğu zaman eklenebilir.
Etyolojik olarak, yetişkinlerde olduğu gibi pek çok yerel etkenler kronik marginal gingivitisi meydana getirir. Çocuklarda görülen dişeti iltihabından en çok fena ağız hijyeni, bakteri plağı ve materia alba sorumludur. Yapılan araştırmalarda 8-12 yaş arasındaki çocuklarda bakteri plağının yetişkinlerden çok daha süratli oluştuğu tesbit edilmiştir.
Diş taşlarına çocuklarda fazla rastlanmaz. Yapılan incelemelerde; 4-6 yaşları arasındaki çocuklardan %9 unda, 7-9 yaşları arasında %18, 10-15 yaşları arasında da %33-43 oranında diş taşları görülmüştür. Kistik fibrozisli çocuklarda, tükrükteki fosfat, kalsiyum ve protein konsantrasyonlarındaki artmadan dolayı çok daha fazla diş taşı saptanmıştır.
Diş sürmesi esnasında da kronik marginal gingivitise sıklıkla rastlanabilir. Buna sürme gingivitisi adı verilir. Aslında diş sürmesi dişeti iltihabına neden olmaz. Süren dişlerin etrafındaki dişeti dokusu yerel etkenlere karşı daha hassastır. Yukarıda açıklandığı gibi sürme esnasındaki kabarık dişeti kenarına yerel irkiltmelerin etkisiyle bir dişeti iltihabı da eklenirse kabarık dişetinin iltihaplı görünüşü sanki bu şekil değişikliğinin sorumlusunun yalnız dişeti iltihabı olduğu fikrini verebilir. Bazı olgularda da diş sürmesinden önce dişeti dokusu çok kabarır, adeta bir kist görünüşünü andırır.
Sallanan süt dişleri de yerel dişeti iltihabının oluşmasına neden olurlar. Dişeti kenarında ödem, hafif renk değişikliği bazen de süpürasyon ve abse oluşumu görülebilir.
Dişeti irritasyonunun diğer bir kaynağı da çürük süt ve sürekli dişler etrafında biriken plak, materia alba ve ara yüz çürüklerinin olduğu durumlarda food impaction’dır. Çocuklarda tek taraflı çiğneme alışkanlığı çok yaygındır. Genellikle, çürük ve ağrılı olan diş tarafında gıdaları çiğnemekten kaçınırlar. Bu da çiğnenmeyen tarafta gıda birikintisine ve dişeti iltihabına sebep olur.
Fena pozisyondaki dişler ile fena okluzyon durumlarında da aynı nedenlerden dolayı kronik marginal gingivitise sık rastlanır. Bazen mavimtrak-kırmızı renk değişikliği, derin cepler, cerahat oluşumu ve dişeti büyümesi de görülür. Fena pozisyondaki dişlerin düzeltilmesi, bakteri plak ve materia albanın sahadan uzaklaştırılmasıyla dişeti çevresi düzeltilir ve dişeti sıhhatli yeniden temin edilir. Gerekirse, büyüyen dişeti dokusu cerrahi olarak ortadan kaldırılabilir.
Yanıt Bırak