Plak mikroorganizmaların kökeni ağız mikroflarası olduğundan ve ağız mikroflorası ise ağız ortamı koşularına bağlı olarak sürekli değişkenlik gösterdiğinden; ağızda bulunan mikroorhanizma türleri ile çürük oluşumu arasında dolaylı bir etkileşim vardır.
Çürüklü ağızlarda en sık rastlanan mikroorganizmalar streptokoklar ve laktobasillerdir. Ancak mayalar ve veillonelia gibi diğer mikroorganizmalar da (daha az olmakla beraber) incelenmiştir.
Mine yüzeyinden alınan plakta bulunan ve üretilebilen başlıca mikroorganizmalar şunlardır: Fakültatif streptokoklar %27; fakültatif difteroidler %23; anerop difteroidler %18; peptostreptokoklar %13; veinonella %6; bakteroides %, fusobakteriler %4; neisseria %3; vibriolar %2; laktobasiller %o, 01 den daha az olduğundan bu bakterilerin, stretokokların aksine, plak mikroflarasının ufak bir bölümünü oluşturduğu anlaşılmaktadır. Bununla beraber, ağızdan yapılan kültürlerde aktobasillerin daha fazla belli yerlerde bulunduğunu ve en çok çatlaklarda, spmksimal aralıklar ve dişeti kenarları gibi çürük oluşan yerlerde bulunduğu görülmüştür. Yaygın çürük bulunan bireyde laktobasiller daha geniş alana yayılır ve en kolay temizlenen damak gibi yerlerde bile bulunabilirler.
Bu mikroorganizmalar asidürik olduğu, yani düşük pH (genellikle pH 5,0) üremelerini kolaylaştırdığı için, ağızda ancak PH nın uzun süre düşük kalabileceği yerlerde yerleşmeleri uygundur. Bu yalnız en az tükürük bulunan dişlenme bölgelerinde olasıdır.
STRIPTOKOKLAR
Ağızdaki streptokoklardan asit üretici olanlar, laktobaslller gibi, asit ortamda ürerler ve tüm floranın ufak bir bölümünü oluştururlar. Bunlar arasında hemolitik, laktik ve enterokok gurupları vardır; geri kalan streptokoklardan S. Mitis ve S. salivarius ile S. sanguis ve S. mutans çürük sürecinde dikkati çeken bakterilerdir.
S. mitisin plakta polisakkarit depo edebilen mikroorganizmalar arasında egemen olduğu gösterilmiştir. Bu özellik plak içinde karbonhidratlı besin alınmadığı zaman da asit oluşmasını sağlar.
Daha önce bildirildiği gibi, parafin çiğnenerek elde edilen tükürükteki toplam spreptokok sayısı aktif çürüklü insanlarda aktif çürüklü olmayanlara oranla biraz daha fazladır; ancak, bu fazlalık anlamlı değildir. Bununla beraber, yalnız plakta var olan streptokokların sayısı, diğer grupta bulunanlardakine oranla aktif çürüklü grupta anlamlı olarak daha yüksektir.
Streptokoklarin; plak, dişeti, dil gibi ağızın diğer yerlerinde de pH düşmesine yol açan asidin büyük bir kısmını sağlama olasılığı vardır; bazı yerlerde özellikle dişlerin zor ulaşılabilinen yüzeylerinde bu asitin laktobasillerin yerleşmesi için yeterli olması ve bu yerleşme sonucu karbonhidratlardan oluşan tüm asidin artması olasıdır
Yanıt Bırak