?:

ÇOCUK DİŞLERİ TEDAVİSİNDE PSİKOLOJİK KAVRAM

Psikosomatik hekimlik çok eskiden beri bilinmekte ve uygulanmaktadır. M. Ö. 1260’da Tesalya’da doğan ASCLEPIOS ilk hekimlerden biri olarak tanınmaktadır. Modern hekimliğin kurucusu olan HIPPOCRATE da bu aileden gelmektedir.

PlNDARE’ye göre ASCLEPIOS hastalarını bitkiler, bıçak ve sözle tedavi ediyordu. Bundan, psikoloji kavramının hekimliğin temelinde bulunduğu anlaşılmaktadır.

Çocuk dişleri konusunda psikoloji uygulanmasının önemine ve pedodontist ile hastası olan çocuk arasında kolaylıkla bir ilişki kurulması için, çocuğu kendimize bağlayacak biçimde uzun konuşmalar yapılmasının gerekliliğine inanıyoruz.

 

ÇOCUĞUN PSİKOLOJİK GELİŞİMİ

Başlangıçta bütün çocuklar aynı karakter altında toplanmış gibi görülürler; yeni doğmuş çocuklarda bilinç ve davranış farkları pek az belirlidir. Fakat zihinsel gelişim ve sosyal yaşam koşulları değiştikçe, bu ayrımlar da artmaya başlarlar. Başlangıçtaki eş karakterler, reaksiyonların her bireye göre değişik olması nedeniyle, onları birbirinden ayırt etmeye yarayan kişisel karakterler halini alırlar.

Çocuktaki bu psişik gelişim ve karakter değişmesi üç ayrı dönemden geçer:

-Birinci dönem 2 yaşına kadardır. Bu dönemde çocuk kendi vücudunu tanır. Dişler bakımından bu dönem, süt dişlerinin çene kavisleri üzerinde yerlerini aldıkları zamana uyar. Çürüklere rastlanmakla birlikte, çocuk-diş hekimi ilişkisi kısa periyotlar halindedir.

-İkinci dönem 2 yaşından 7 yaşına kadardır. Süt dişi dizisinin tam olarak ağızda bulunduğu dönemdir (Okul öncesi dönemi).

Bu dönemde gerek aile, gerekse anaokulları çevresinde ve genel bir disiplin içeresinde çocuğun karakteri şekillenmeye başlar. Çocuk belli davranışlar kazanır ve bunları uygulamaya çalışır. Sosyal yaşamın bu deneme periyotunda, çocuğun çabası yaşıtlarından ayrılmak değil, onlara benzemek yönündedir.

-Üçüncü dönem, 7 yaşından 12 yaşına kadar uzanır ve karışık dişlenme dönemidir; Yani, süt dişleri düşmeye, yerlerini sürekli dişler almaya başlamıştır (Puberte öncesi dönemi).

Bu dönemde Çocuk, çevresini objektif olarak kavramaya başlar ve bazı problemlerini kendi açısından çözümlemeye koyulur. İyi ya da kötü karakter olarak kendisine öğretilmemiş her türlü davranışı subjektif olarak yorumlamaya ve ayırt etmeye çalışır.

Üç dönem halinde görülen çocuğun bu psikolojik gelişiminde en büyük etkiyi, kendisine uygulanan eğitim yapar. Bu gelişme aile ve çevre faktörlerine olduğu kadar, modern yaşamın öbür faktörlerine de bağlıdır.

şikayetBunu rapor et

Yanıt Bırak


Yanıt vermek için önce giriş yapmalısın.